Vanavond wordt hij weer uitgezonden, de film waar ik zo onbedaarlijk om heb gehuild... De onvoorwaardelijke liefde van een hond voor zijn (overleden) baasje.
Toch is er toevallig vandaag een grote concurrent bij gekomen: Kauwboy.
Mijn man had hem gekregen, voor de kinderen. En ook zij zaten met mij te snotteren. Echt een prachtige film, maar ik had hoofdpijn van het huilen toen hij afgelopen was...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten